سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

بررسی پروژه احیای اکولوژیکی بیابان کوباکی کشور چین

« طرح آزمایشی اقتصاد سبز بیابان»

مجریان:

1- برنامه محیط زیست سازمان ملل

2- بنیاد الیون، گروه منابع الیون ، اداره جنگلداری ایالتی جمهوری خلق چین (SFA)

ترجمه، تهیه و ارائه:

علی ابیض

کارشناس اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری خوزستان

زمستان 1399

* فصل 4: اصلاح اکولوژیکی بیابان

4-1 چطور همه چیز شروع شد

تلاش های ترمیم اکولوژیکی در اواخر دهه 1980 توسط عضو کمیته دائمی کنفرانس مشورتی سیاسی مردم چین یا معاون سابق فدراسیون صنعت و تجارت سرتاسر چین و رئیس گروه منابع الیون ، آقای WANG Wenbiao آغاز شد. در آن زمان (1988) وی مدیر یک کارخانه نمک واقع در منطقه نمک هانگجین چی بود. میدان نمک از کانسار 18 کیلومتری تشکیل شده است که نه تنها سرشار از نمک است بلکه دارای منابع معدنی مانند میرابیلیت و ترونا است. این رسوبات در عمق 2 تا 4 متری زیر ماسه قرار دارند و می توانند در صورت شستشو با آب نمک و نمک سازی مجدد ، به نمک صنعتی تبدیل شوند. زیرساخت های برق ، آب و جاده وجود نداشت و کارخانه استخراج نمک در معرض تهدید رسوب ماسه بود. آقای WANG یک برنامه کنترل شن و ماسه را برای اولین بار برای محافظت از میدان نمک و کارخانه آغاز کرد. وی RMB 5 را از سود هر تن نمک برای کاشت درختان مجدداً سرمایه گذاری کرد و تیمی متشکل از 27 کارگر جنگل را مستقر کرد. به نظر می رسد که این نتایج مثبتی دارد. مشکل بزرگتر ، حمل و نقل بود. میدان نمک فقط 65 کیلومتر از ایستگاه راه آهن فاصله مستقیم داشت ، اما سفر واقعی جاده ای برای رسیدن به آنجا 350 کیلومتر با سرعت متوسط 10 کیلومتر در ساعت بود. جاده های آسفالته در معرض تهدید دائمی رسوب شن و ماسه بودند و به دلیل رانش شن و تغییر تپه های شنی دائما در حال تغییر بودند. کامیون ها اغلب در شن و ماسه رانده می شوند و از برنامه عقب می مانند. بیشتر سود استخراج شن و ماسه در هزینه های حمل و نقل از بین رفت. آقای WANG برای ساخت بزرگراه 65 کیلومتری که کارخانه را به راه آهن کوه وولا متصل می کند پیشنهادی ارائه شد. دولت از این طرح حمایت کرد و الیون 70 میلیون RMB سرمایه گذاری کرد. تجربه کمی برای استفاده وجود داشت و پروژه با بولدوزر زیرسازی جاده ، گاهی اوقات از طریق تپه های شنی با ارتفاع 10 متر شروع شد. با این حال کارگران ساختمانی صبح روز بعد از خواب بیدار می شوند و به دلیل شن و ماسه شنیده شده هیچ اثری از کار روز گذشته خود پیدا نمی کنند. متوجه شدیم که یک بسته محافظتی برای ساخت و ساز لازم است. اگرچه این امر رایج بود که می توان شن و ماسه را توسط درختان تثبیت کرد ، اما راهنمایی های کمی در مورد اینکه کدام درختان کاشته می شود و چگونه وجود داشت. تلاش های اولیه برای کاشت گونه های درخت مقاوم در برابر خشکسالی هنگامی که خیلی زود پس از کاشت از بین رفت ، حتی زمانی که بیش از 20 گونه مختلف متناسب با صحرا از کشورهای دیگر وارد شده بود ، ناکام ماند. اینها باید در برابر خشکسالی ، سرما و قلیائیت خاک تحمل کنند. استفاده از بطری های شراب دور انداخته شده برای تأمین آب میزان بقا را افزایش داد اما ناکارآمد بود. آقای WANG سپس تصمیم گرفت به اعماق صحرا برود و از دانش سنتی دامداران یاد بگیرد. وی درباره گیاه دارویی سنتی ، 21 قلیان (Glycyrrhiza glabra L.) ، که به خوبی با شرایط کویر کوبوکی سازگار است ، آشنا شد.

تیم او بعداً یک بسته بیولوژیکی برای کنترل شن و ماسه به کار گرفت. که شامل نرده های کاه بود که از مناطق کشاورزی جمع شده و روی الگوی شبکه ای مجاور جاده گذاشته شده بود ، درختانی از Salix mongolica (نام علمی پذیرفته شده: Salix linearistipularis KS Hao) ، Caragana microphylla Lam. ، و Salix psammophila Z. Wang & چانگ یانگ در کنار جاده کاشته شد.

آنها همچنین یک کمربند شیرین بیان 13،340 هکتاری در کنار جاده ، سالیکس و درختان دیگر کاشتند. از اهمیت حیاتی استقرار موفقیت آمیز درختان ، روش های جدید ابتکاری کاشت مانند پرتاب هوا و آب بود (به زیر مراجعه کنید). این پروژه در مدت سه سال به پایان رسید و یک راهرو سبز به طول 65 کیلومتر ، به عرض 4 کیلومتر ایجاد کرد که از جاده آسفالت جدید محافظت می کرد (شکل 4.1). برق ، آب و ارتباطات از راه دور نیز در امتداد این بزرگراه Trans-Kubuqi (شکل 4.2) و مناطق اطراف نصب شد.

شکل 4-1: نمای هوایی منطقه پروژه از شرق که رودخانه زرد و مزارع را نشان می دهد.‏

شکل 4-2: نقشه ای که ‏Hangjin Qi‏ را در رابطه با ‏Baotou‏ ، شبکه جاده فعلی و رودخانه زرد نشان می دهد.‏

بزرگراه باعث پیشرفت کارخانه نمک ، منجر به تاسیس گروه الیون شد ، و همچنین فرصت های جدیدی را برای 100000 کشاورز و دامپرور در منطقه به ارمغان آورد ، به عنوان مثال از طریق بهبود دسترسی به بازار و هزینه کمتر ورودی ها ، که باعث جذب سرمایه گذاری و فرصت های اشتغال خارجی شد.

4-2 نوآوری های فنی

تعدادی از نوآوری های تکنولوژیکی توسط الیون و سایر موسسات برای روند بازسازی صحرا بسیار مهم بوده است. به عنوان مثال الیون به تنهایی 13 جایزه فناوری را از آن خود کرده است (الیون 2013). با گذشت زمان تعداد 22 گونه های گیاهی معرفی شده از 10 خانواده و 8 گونه به 20 خانواده و 77 گونه افزایش یافت. یکی از مهمترین موفقیتهای استقرار درخت ، توسعه "روش بخار" یا "پرتاب آب" (“vapour method” or “water jetting”) بود که شامل پرتاب آب به لایه ماسه عمیق برای کمک به کاشت قلمه های بوته بود. از پرتاب هوا (Air jetting) برای ایجاد سوراخ در شن و ماسه برای کاشت استفاده شد. این روش میزان بقا درختان را از 20٪ به بیش از 85٪ افزایش داد ، هزینه های کاشت را کاهش داد و حتی کاشت درخت را در تپه های شنی بالا امکان پذیر کرد (شکل 4.3). با استفاده از این روش می توان فقط در 30 ثانیه یک درخت کاشت و یک نفر می توانست در روز 0.5 هکتار کاشت انجام دهد (Elion 2013).

شکل 4-3: روش کاشت جت آب که برای کاشت ‏Salix psammophila‏ استفاده می شود.‏

همچنین یکی از کلیدهای موفقیت، فن آوری تثبیت شن و ماسه مسطح برای تثبیت تپه های شنی ، با بسته بندی Salix psammophila ، نیزارها ، نی محصول و سایر مواد بود (شکل 4.4). با استفاده از الگوی شبکه ای 1 × 1 متر یا 2 × 2 متر و 10 تا 15 سانتی متر ارتفاع ، موانع سطح 165 تا 190 برابر بیشتر از سایت های کنترل مشخص شد. ثابت شده است که این فناوری ساده ، سریع ، کم هزینه و در کاهش سرعت باد و حرکت شن های بادی موثر است. تا سال 2013 ، سطح نمایش این فناوری به بیش از 33 هکتار رسید.

شکل 4-4: فناوری مانع شن و ماسه با استفاده از الگوی شبکه ای از ساقه های بوته ای ‏Salix‏ (بید) ، نی محصول و سایر مواد.‏

این پروژه مجموعه ای از روش ها را برای کاشت و تولید شیرین بیان ، شامل منابع جوانه زنی ، پیوند گیاهچه ، مدیریت مزرعه و بهترین زمان برداشت شیرین بیان (شکل 4.5) توسعه داده است. این موارد شامل چهار استاندارد فنی (کیفیت محیط زیست محیطی ، سطح بذر شیرین بیان ، کیفیت نهال شیرین بیان و کیفیت شیرین بیان) ، 160 سند تولید و مدیریت کیفیت شیرین بیان و 81 روش عملیاتی استاندارد و همچنین تعدادی اختراع ثبت شده است.

شکل 4-5: کاشت شیرین بیان.‏

از سال 1998 تا 2006 ، الیون برای کاشت بیش از 30000 هکتار از بذر هوایی چمن و درختان توسط هلی کوپتر استفاده کرد. بذور مختلف با استفاده از هلیکوپتر و ناوبری GPS که برای کمک به عملیات استفاده می شود توزیع شد.

تثبیت دامنه تپه ها برای تسهیل جنگل کاری ممکن است مستلزم حذف برخی یا تمام فعالیت های انسانی باشد. سه نوع قرق برای محافظت و مدیریت مناطق کاشت هلی کوپتر با توجه به درجه محرومیت ایجاد شده است: قرق كامل ، كه از همان ابتدا كلیه فعالیتهای انسانی از جمله چرا و احیای زمین را منع می كند ، بسته به نوع جنگل طول محرومیت از 5 تا 7 سال تا 10 تا 15 سال است. قرق نیمه بسته ، که اجازه می دهد برخی از فعالیت های انسان در برخی از فصول خاص ، به شرطی که این آسیب زیست محیطی ایجاد نمی کند. و قرق های چرخشی ، که زمین را بین قرق کل و نیمه بسته مدیریت می کند.

در سال 2003 ، بنیاد الیون با دانشگاه منطقه خودمختار مغولستان داخلی برای ایجاد روشهای استاندارد برای کاشت گیاهان Cynomorium songaricum Rupr و Nitraria tangutorum Bobrov ، برای شکستن خواب بذرهای Cynomorium و پیوند Nitraria همکاری کرد. آنها مواد اصلی موثر بر کیفیت سینوموریوم را تعیین کردند و با استفاده از این روش 200 هکتار پایه کاشت استاندارد از آن ایجاد کردند.

فناوری دیگر شامل کاشت عمودی توسعه یافته می باشد که کمربند حفاظتی جنگل را با گیاهان دارویی ترکیب می کند. شیرین بیان و سایر گیاهان دارویی چینی در کمربندهای حفاظتی ادغام شده اند که از نوارهای Salix psammophila ، Elaeagnus angustifolia L. ، Populus tremula L. ، ((Aspen(ماییشد ل  و Ziziphus jujuba Mill (خرمای قرمز- عناب)  تشکیل شده است. این پروژه سیستمی را ایجاد کرده است که استفاده از قسمتهای بالایی ، میانی و پایینی صحرا را بهینه سازی می کند ، منافع را بین تولید بلند مدت ، میان مدت و کوتاه مدت متعادل می کند و منافع اکولوژیکی ، اقتصادی و اجتماعی را تحقق می بخشد.

یک زنجیره صنعتی زیست محیطی متشکل از کاشت گیاهان علوفه ای و تولید علوفه  برای گسترش صنعت دامپروری انجام گرفت، این زنجیره ضایعاتی فراهم می کند که نه تنها کود آلی تولید می کند بلکه تولید برق بیوگاز را نیز ممکن می کند. در واقع برش های ایجاد شده هنگام هرس درختچه ها برای بهبود قدرت آنها، به خوراک دام تبدیل می شوند.

از نظر اصلاح نباتات ، بنیاد الیون با مشارکت شرکت ها ، تعاونی ها ، کشاورزان و دامداران با دولت های محلی و ساکنان همکاری می کند. این شرکت تکنیک های ترکیبی خوراک و اصلاح نژاد را ارائه می دهد ، در حالی که تعاونی ها ، کشاورزان و دامداران مسئول پرورش واقعی هستند. علاوه بر این ، این شرکت همچنین مسئول خریدهای واحد و فروش در بازار است.

روش های مقرون به صرفه برای بازگرداندن خاک های شور و قلیایی از طریق پوشش گیاهی مجدد با استفاده از گیاهان مقاوم به شوری و قلیایی توسعه داده شد. علاوه بر شیرین بیان ، بیش از 10 گونه مناسب شناخته شد ، از جمله:

Lycium barbarum L., (Boxthorn), Hippophae rhamnoides L., (Sea Buckthorn), Populus diversifolia Schrenk (or Populus euphratica Oliv.; Euphrates Poplar), Elaeagnus angustifolia L. (wild olive), Ammannia gracilis Guill. & Perr. (Ammania), and Haloxylon ammodendron Bunge (Saxaul).

اثرات کاهش نمک در خاک و بهبود خصوصیات خاک گزارش شده است (Elion unpubl.). فناوری گلخانه (شکل 4.6) در ابتدا برای پرورش نهال توسعه یافته است ، اما بعداً برای تولید سبزیجات رشد یافته ارگانیک مانند فلفل ، گوجه فرنگی ، بادمجان ، کاهو و نخود سازگار گردید. سیستم های آبیاری قطره ای و محوری پیشرفته نیز معرفی شدند (شکل 4.7) و برای آبیاری شیرین بیان ، گیاهان و سبزیجات و میوه های گلخانه ای استفاده می شود. آب از آبهای زیرزمینی عمیق پمپ شده است.

شکل 4-6: استفاده از فناوری گلخانه برای پرورش نهال درختان و گیاهان و پرورش سبزیجات.‏

شکل 4-7: سیستم های آبیاری محوری قطره ای و بزرگ و شیرین بیان.‏

روشی برای تولید کود آلی از خاک ، ساقه درختچه ها ، ضایعات محصولات زراعی ، کود گاو و ذغال سنگ استخراج شده تحتانی ایجاد شد. در حال حاضر 2.6 میلیون تن کود آلی تولید شده است که عمدتا برای احیای زمین های شور استفاده می شود. برنامه احداث کارخانه تولید کودهای آلی با ظرفیت تولید 5 میلیون تن در سال وجود دارد.

بنیاد الیون به طور رسمی در راستای اهمیت حفظ تنوع ژنتیکی گیاهان در منطقه ، مرکز منابع ژنتیکی برای بوته های کویر و گیاهان نادر / در معرض خطر در منطقه خودمختار مغولستان داخلی ایجاد می کند. این مرکز با هدف افزایش جمع آوری ، ارزیابی ، حفظ و استفاده از منابع گیاهی در منطقه کویر و راهنمایی بیشتر برای بازسازی زیست محیطی در منطقه خودمختار مغولستان داخلی و شمال غربی چین است. که شامل برنامه هایی در مورد اصلاح نژاد ، اصلاح ژرم پلاسم و روش های کاشت است و به کنترل و تنظیم بازار بذر و نهال کمک می کند. بیش از 70 گونه نادر و در معرض خطر حفاظت می شوند از جمله :

Pinus massoniana Lamb., Pachytella mongolica picea Heyrovský, Ulmus pumila L., Sabina vulgaris Antoine, Tetraena mongolica Maxim., Potaninia mongolica Maxim., Ammopiptanthus mongolicus (Kom.) S.H. Cheng, and Prunus pedunculata (Pall.) Maxim.

این طرح سهم عمده ای در توسعه پایدار و میراث فرهنگی در منطقه دارد. سایر نوآوری های فنی در پیوست 1 ذکر شده است.

4-3: نهالکاری:

پروژه حفاظت از بزرگراه ، که در سال 1997 بین بنیاد الیون و دولت هانگجین چی انجام شد ، با برپایی حصار مشبک 100 کیلومتری کنار جاده ، 8000 هکتار از نهالکاری حفاظتی را ایجاد کرد. در منطقه مجاور ، 2،453 هکتار پاشش شن و ماسه با 10 میلیون درخت کاشته شده و 4000 هکتار توسط هواپیما چمن کاشته شده ایجاد شد. مانع شن و پوشش گیاهی سرعت باد را بین 17٪ و 62٪ کاهش داده و ذرات دمیده شده باد را با 26٪ تا 71٪ کاهش داده است (Elion منتشر نشده). طبق نقشه پروژه احیای زیست محیطی بیابان کوبوکی (شکل 4.9) ، تهیه شده توسط بنیاد الیون ، نهالکاری های متراکم (مناطقی با درختان یا بوته های کاشته شده مجسم) از نظر جغرافیایی در منطقه 107 ° 30 ′ تا 109 ° 16 ′ E و 40 درجه 10 قرار دارند ′ تا 40 درجه 52 ′ شمالی ، در داخل هانگجین چی قرار دارد. منطقه مزارع عمدتا در سه منطقه توزیع شده است که به آنها A ، B و C گفته می شود. منطقه A در امتداد ساحل شمالی رود زرد ، نواری 110 کیلومتری در امتداد رودخانه و 20 کیلومتری در عرض رودخانه از شمال به جنوب کشیده شده است. در این منطقه به طور عمده درختان شیرین بیان و سایر درختان کاشته می شوند. منطقه B در منطقه Yihewususumu است ، منطقه ای مستطیل شکل به طول 70 کیلومتر در جهت شرق-غرب و 30 کیلومتر عرض در جهت شمال-جنوب ، که عمدتا تحت کشت شیرین بیان قرار دارد. منطقه C در منطقه Bayannaoer ، یک منطقه مربع شکل 225 کیلومتر مربعی است که عملیات نهالکاری در آن انجام شده است. تمام مناطق کاشته شده در زمینهای نسبتاً مسطح و دارای آب مناسب (آبهای سطحی یا آبهای زیرزمینی) قرار دارند.

شکل 4-8: کمربند حفاظتی جنگلهای پناهگاهی در امتداد رودخانه زرد و تثبیت مناطق داخلی.‏

شکل 4-9:  منطقه مرمت زیست محیطی کوبوکی که مناطق عمده کاشت را نشان می دهد: ‏A‏ در امتداد رود زرد ، ‏B‏ در شهرستان ‏Yihewususumu‏ و ‏C‏ در ‏Bayannaoer County‏ است. سبز روشن نشان دهنده کاشت درخت ، سبز تیره شیرین بیان و بنفش اصلاح ماسه توسط گیاهان است.‏

در امتداد حاشیه شمالی بیابان کوباکی در امتداد ساحل جنوبی رودخانه زرد ، بنیاد الیون 350000 هکتار پناهگاه جنگلی بصورت کمربند حفاظتی به طول 242 کیلومتر و عرض 5 تا 20 کیلومتر ایجاد کرد که متشکل از درختان ، بوته ها و علف ها بود. با تطبیق گونه های محلی ، گونه های مناسب درختان و چمن ها در مناطق مختلف از جمله جابجایی تپه های شنی ، مناطق ماسه ای هموار ، سواحل و زمین های شور-قلیایی احیا و مدیریت شدند. نهالکاری در سطح وسیع شامل گونه های زیر بود:

Elaeagnusangustifolia L., (Wild Olive), Caragana korshinskii Kom. (Pea Shrub, leguminous), Populus spp (Poplar), liquorice and Salix psammophila (Desert Willow).

انواع مختلفی از پناهگاهای جنگلی در مناطق تحت پوشش شن و ماسه وجود دارد:

(i) جنگل پناهگاه Salix psammophila

 (iiصفحه شطرنجی Salix matsudana Koidz Sand Sagebrush)) و Salix psammophila

(III) صفحه شطرنجی  Pinus sylvestris L., var. Mongolica and Salix psammophila

(iv) صفحه شطرنجی   Pinus sylvestris and Elaeagnus angustifolia L.

(v) موانع شنی و گیاه نی Pinus sylvestris and Hedysarum scoparium Fisch. & C.A. Mey.

(vi) موانع شنی و گیاه نی Pinus sylvestris and Salix psammophila.

جنگل های پناهگاه در مناطق بین تپه های شنی شامل:

(i) Saliz matsudana and Hedysarum; (ii) Salix psammophila and Hedysarum scoparium; (iii) Salix matsudana, (iv) Elaeagnus angustifolia, and (v) Tamarix chinensis Lour. (Chinese Tamarisk).

صفحه های شطرنجی با کاهش حرکت شن و ماسه و باد به بازیابی پوشش گیاهی کمک می کنند ، بنابراین از حرکت تپه های شنی جلوگیری می کنند. این اثر برای رشد گیاهان سالانه پیشگام در تپه های شنی ثابت یا نیمه ثابت مفید است ، از جمله:

Agriophyllum squarrosum Moq., Corispermum hyssopifolium L., Bassia dasyphylla Kuntze, as well as annual plants of Salsola passerine Bunge.

رشد چنین گیاهان پیشگام به جانشینی گیاهان ثانویه کمک می کند و از رشد سایر پساموفیت ها (گیاهان سازگار با شن های متحرک) محافظت می کند. میزان بقای گیاه در صفحات شطرنجی توسط بنیاد الیون گزارش شده برای بیش از 80 درصد عبارتند از:

Hedysarum, Salix psammophila, Salix matsudana and Caragana microphylla, and 74% for Populus deltoids W. Bartram ex Marshall.

4-4 اقتصاد تولید

کاشت شیرین بیان و انواع دیگر اگزروفیت (گیاهان سازگار با محیط های بیابانی) و گیاهان دارویی صنعت داروسازی را تأمین می کند و سود سالانه به همراه دارد (به بخش 4.2 مراجعه کنید). تعدادی از گیاهان منبع علوفه ای برای دام ها نیز فراهم می کنند. جنگل های با زمین شنی در منطقه اجرایی با توجه به ارزیابی منابع جنگل، 1500 RMB در هکتار (240 دلار در هکتار) سود فراهم می کند. این بدان معناست که پروژه منطقه جنگلی 300 میلیون RMB (48 میلیون دلار) ارزش دارد. 750000 هکتار گیاه Caragana microphylla و Salix psammophila در منطقه اجرایی وجود دارد. بر اساس ارزش چوب هیزمی در مناطق بیابانی بادخیز 280 RMB / هکتار این مزارع 170880000 RMB ( 27.4 میلیون دلار) ارزش دارد.

اثرات جنگل های پناهگاه مانند پیشگیری و کاهش باد ، کاهش تبخیر آب و تعدیل اقلیم منطقه ای ، تولید شیرین بیان را با موفقیت افزایش داده است بنابراین درآمد و منافع اقتصادی فراهم می کند. تا سال 2013 از فن آوری کاشت شیرین بیان برای ایجاد 80،000 هکتار پایه کاشت شیرین بیان نیمه وحشی ، 2500 هکتار پایه کاشت فشرده و بیش از 43،000 هکتار پایگاه جمع آوری بذر وحشی استفاده شد. طبق محاسبات بنیاد الیون ، جنگل های پناهگاهی در منطقه اجرایی می توانند تولید شیرین بیان را 16 درصد افزایش دهند. تولید شیرین بیان در سال 2014 یک هزار و 656 تن بود که منافع ناشی از حفاظت معادل 1.050.000 RMB (168000 دلار) بود.

* فصل 5- اقدامات مرتبط

5-1 زیرساخت ها

پس از استقرار اولین بزرگراه مرکزی ،بنیاد الیون استراتژی تقسیم کویر را با سیستم جاده اتخاذ کرد (شکل 5.1). طبق این استراتژی ، آنها پنج جاده به طول 234 کیلومتر ساخته و همزمان زیرساخت های مربوطه را در امتداد جاده ها و مناطق اطراف آن شامل آب و برق (شکل 5.1.) بزرگراه رودخانه زرد(شکل 5.2) مدرسه و مسکن الیون و خطوط ارتباطات را تامین کردند. جاده ها توسط یک کمربند اکولوژیکی سبز به طول بیش از 242 کیلومتر پشتیبانی می شدند. مدرسه Elion Oriental ، با سرمایه گذاری 110 میلیون RMB ساخته شده است ، یک مدرسه شبانه روزی مدرن با مشخصات عالی است ، که یک کودکستان ، دبستان ، متوسطه اول و آموزش حرفه ای را شامل می شود. این مدرسه واقع در شهر جدید دوگوئیتالا و مساحت ساختمان 29000 متر مربع را شامل می شود (شکل 5.2).

شکل 5-1:   بزرگراه رودخانه زرد.‏

شکل 5-2:  مدرسه و مسکن بنیاد الیون

5-2 فعالیت های دارویی

گروه داروی طبیعی الیون یکی از بخشهای مهم صنعتی گروه منابع الیون است. این عملیات شامل سه جز اصلی است (i) کاشت و فرآوری داروهای گیاهی سبز چینی ، عمدتا شیرین بیان (شکل 5.3). (ii) تحقیق و توسعه ، تولید و فروش ؛ و (iii) عمده فروشی ، خرده فروشی و تحویل. شبکه این شرکت در بسیاری از مناطق چین گسترش یافته است. کل دارایی شرکت بیش از 2 میلیارد RMB است. در سال 2013 ، درآمد حاصل از فروش حدود 6 میلیارد RMB با سود حدود 150 میلیون RMB بود. یک مارک شیرین بیان "Liangwai liquorice" در ژاپن ، کره جنوبی و کشورهای جنوب شرقی آسیا شهرت زیادی دارد و سهم زیادی در بازار مواد غذایی و افزودنی های غذایی را به خود اختصاص داده است. تولید و فرآوری گیاهان زیرافتیک به گیاهان دارویی طبیعی مطابق با استاندارد گیاهان دارویی اتحادیه اروپا است. گروه دارویی طبیعی الیون دارای سه شرکت تولیدی و 500 محصول رسمی تأیید شده از جمله بیش از 20 نوع داروی چینی و مغولی با حقوق مالکیت معنوی اختصاصی است. شش شرکت توزیع دارویی در شهر اردوس وجود دارد. این گروه قصد دارد به طور کامل کل صنعت را ادغام کند تا به رهبر صنعت گیاهان چینی و مغولی در چین و صنعت تدارکات برای تجارت مواد گیاهی چین تبدیل شود.

شکل 5-3: صنعت داروسازی مبتنی بر شیرین بیان.‏

5-3 مصالح ساختمانی

بنیادالیون اجازه  دارد از 120 هکتار از منابع ماسه بادی در صحرای کوبوکی استفاده کند ، که از آن برای توسعه پوشش های بافت شن و ماسه استفاده می کند که دارای ظاهری طبیعی شبیه ماسه سنگ است. این محصولات دارای مقاومت عالی در برابر آب و هوا ، ضد آلودگی ، خود تمیز کنندگی و انعطاف پذیری هستند (Elion 2013). این محصول مطابق با استاندارد ملی JG / 24-2000 است و می تواند به طور گسترده در کارهای مختلف تزئینات داخلی و خارجی در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار گیرد (شکل 5.4). خطوط تولید اتوماتیک پیشرفته برای پشتیبانی از صنعت نصب شده است.

شکل 5-4: مصالح ساختمانی ساخته شده از شن و ماسه.‏

یک ماده ساختمانی ترکیبی با ترکیب PVC و الیاف چوب Salix psammophila نیز تولید می شود. این ماده کامپوزیت ترکیبی از ویژگی های دوگانه چوب و پلاستیک با مزایای ویژگی های محیطی ، ضد پروانه ، ضد باکتری ، مقاوم در برابر شعله و ویژگی های مکانیکی عالی با هزینه کم تولید است.

یکی دیگر از محصولات ماسه بادی تولید شده یک وسیله بریدگی روغن است (مایعی که در بریدگی هیدرولیک استفاده می شود). این محصول دارای خواص مقاومت بالا ، چگالی کم و اصطکاک کم است (Elion 2013). شاخص های عملکرد محصول مطابق با استاندارد SY / T5108-2006 است. این محصول می تواند جایگزین حیدیت به عنوان یک ماده شکستگی غالب شود و 40 ثبت اختراع ملی به دست آورده است.

5-4 انرژی

بنیادالیون در حال سرمایه گذاری در شرکت های انرژی تجدیدپذیر خورشیدی و بادی در منطقه کوبوکی است (شکل 5.5). شرکت تولید انرژی الکتریکی Ordos Zhengli New Energy یک نیروگاه فتوولتائیک در مقیاس بزرگ با ظرفیت 110 مگاوات در حال ساخت است. این مرحله به دو مرحله تقسیم خواهد شد که فاز اول آن 10 مگاوات و فاز دوم آن 100 مگاوات است. با بهره برداری از این پروژه ، پیش بینی می شود هر ساله حدود 17،650 تن ذغال استاندارد صرفه جویی شود و انتشارات سالانه حدود 107 تن گرد و غبار ، 32930 تن دی اکسید کربن ، 241 تن دی اکسید گوگرد و 159 تن دی اکسید نیتریک کاهش یابد.

با همکاری موسسه تبدیل انرژی گوانگژو از آکادمی علوم چین ، الیون یک فناوری گازی فیکاسیون زیست توده را مبتنی بر استفاده از منابع زیست توده تولید شده توسط هرس Salix psammophila توسعه داده است. در سال 2013 ، واحد نمایش گازی فیکاسیون ظرفیت استفاده از 10 هزار تن زیست توده سالیکس را داشت.

شکل 5-5:  سرمایه گذاری های انرژی تجدیدپذیر خورشیدی و بادی الیون.‏

5-5 اکوتوریسم بیابانی

پارک بیابانی دریاچه های هفت ستاره کوباکی (شکل 5.6) یک استراحتگاه بوم گردی و بیابانی است که توسط الیون در Hangjin Qi توسعه یافته است و به خوبی با جاده های اصلی و سه فرودگاه نزدیک در ارتباط است. که دارای رتبه جاذبه گردشگری چین AAAA است و جایزه های پی در پی را از آن خود کرده است. در سال 2011 ، به عنوان محل دائمی مجمع بین المللی کویر کوبوکی تأیید شد. پارک کویر 890 هکتار را شامل می شود ، شامل یک منطقه آبی 115 هکتار ، یک منطقه تالاب نی 41 هکتار ، یک منطقه چمنزار 380 هکتار و یک منطقه بیابانی 384 هکتار می باشد. این مجموعه شامل هتل 5 ستاره هفت دریاچه کویر (Seven Star Lakes Resort) با مساحت 40000 متر مربع و شامل 154 اتاق با ظرفیت 700 نفر و ارائه ضیافت و کنفرانس می باشد، مرکز همایش های بین المللی کویر کوبوکی (شکل 5.8) ، با مساحت 14000 مترمربع با ظرفیت 1200 نفر و شامل امکانات ترجمه همزمان ؛ یک موزه علوم و فناوری بیابان که پیشرفته ترین مفاهیم و فنون کنترل بیابان زایی را به نمایش می گذارد. و یک باغ گیاه شناسی صحرا با بیش از 500 نوع گیاه psammophytic در معرض خطر انقراض از سراسر جهان می باشد. دریاچه های پارک از انواع پرندگان آبزی و علف های هرز آب پشتیبانی می کنند.

شکل 5-6: پارک بیابانی دریاچه های هفت ستاره ‏کوباکی

5-6 سایر اقدامات

صنایع دیگر شامل صنعت نمک و تولید کودهای آلی است که در بخش 4 شرح داده شده است. بنیاد الیون همچنین یک شرکت آب برای ساخت مخازن تأسیس کرد. در هنگام ذوب یخ ، آب مازاد رودخانه زرد به منطقه ذخیره سازی سیل می ریزد ، جایی که آب برای آبیاری ذخیره می شود. فاضلاب صنعتی همچنین می تواند برای بازسازی اکولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد که توسط شرکت آب مصرف شده است. شرکت آب در نظر دارد از منابع آب از جمله آبهای زیرزمینی و سطحی استفاده بهینه کند.

5-7 اقدامات متقابل

جریان منابع در بین اقدامات برای موفقیت پروژه بسیار مهم بوده است (شکل 5.9). محصولات حاصل از احیای بیابان مانند شیرین بیان صنعت دارو را تأمین می کند. توسعه زیرساخت ها از طریق دسترسی بهتر جاده ها ، ارتباطات و تأمین آب برای آبیاری ، به احیای بیابان کمک کرده است. این زیرساخت ها به نوبه خود از طریق احیای اکولوژیکی از طریق محافظت در برابر شن زایی (Sandification) بهره مند شده اند. احیای بیابان همچنین از زیرساخت های صنعت مصالح ساختمانی ، کارخانه ها ، معادن ، خانه ها و مدارس در برابر طوفان شن و شن زایی محافظت می کند. کاهش نیاز به لایروبی شن و ماسه از رودخانه زرد باعث صرفه جویی در هزینه ها می شود. احیای بیابان همچنین باعث تقویت بوم گردی شده است. در بین سایر اقدامات ، صنعت نمک عامل اصلی فعالیتهای اولیه احیای بیابان بود ، همانطور که در بخش 4.1 شرح داده شده است.  سود حاصل از تمام بنگاه های اقتصادی برای حمایت از فعالیت های احیای بیابان باز می گردد.

شکل 5-9:  اقدامات مختلف بنیاد الیون در ارتباط با پروژه بیابانزدایی و مبارزه با ریزگردهای کوبوکی.‏